The Grand Canyon

Tidlig opp, tidlig ut! I dag var dagen for Grand Canyon! Ojojoj me ante ikkje ka me hadde i vente.
Me satte oss på syklane og kjørte av gårde for å beskue den berykta canyonen. Mange av oss hadde bestilt helikopterturen på forhånd, og det var på flyplassen me fyst skulle til. Me kom inn, fekk veid oss (ja faktisk, for å sjekka vektbalanse i helikoptra så måtte dei det) og blei vidare sendt for å sjå ein sikkerhetsfilm på 6 minutt. ( der dei brukte minst 3 min på å reklamere for giftshoppen og alle dei fantastiske souvenirane du kunne få med deg) Her fekk me eit klistremerke for å vise at me hadde sett filmen og var klar for å komme oss opp i lufta. Så blei me vist vidare til eit venterom der me skulle bli ropt opp når helikopteret vårt var klart. Faktisk så var familien Håland fyst i køen og fekk fyrste turen! Mamma (heldiggrisen) fekk passasjersetet attmed piloten fremst i helikopteret. Me andre satt bak. Me fekk ein redningsvest stroppa rundt magen før me fekk ta plass i helikopteret. (nåke som er veldig merkelig, me fløy jo ikkje over vatn!) Piloten hette Jake og skulle ta oss med på vår 30 minutters tur over The Grand Canyon.

Me letta, fekk beskjed om at det var litt vind, så det kom til å bli litt turbulens, men inegnting å bekymtra seg for. Før me kom fram til canyonen så fløy me over ein skog, der me kunne sjå hjort og bjørn, men såg ingen av delane. Eg var opptatt med å kikka ned på bakken etter "brown bear" der eg plutselig oppdaga at bakken forsvinn under meg, og canyonen åpenbarar seg under oss. Eg og Kristine kikkar ned, bort på kvarandre og ned igjen, og hakene på begge to dett ned på brystet. Herremin, eg hadde INGEN aning om at da var så stort og omfangande! Gigantiske formasjonar og utrulige fjellknausar og dalar i canyonen. Heilt fantastisk utrulig. Eg knipsa bilder som ein gal, og prøvde iallfall å innkapsla ein brøkdel av da omfanget som var der, og kor utrulig fantastisk da var å oppleva. Ikkje minst fyrste turen med helikopter! Alle satt som forsteina å kikka ut vinduet dei 30 minuttane me var oppe i lufta. Det kjem bilder, berre vent!

Etter me landa gjekk me bort på Imax kinoen for å sjå film av canyonen, som var heilt fantastisk. Gigantisk lerret filma frå sikkert fly og helikopter, og du fekk følelsen av å fly mellom dalane der nede. Ein opplevelse for livet!

Etterpå kjørte me opp på eit utsiktspunkt der me tok masse bilde og lagde årets julekort.
Eg og Kristine satte oss med bassenget og slikka litt sol og tok eit par øl før middagen, tidlig kveld også denne kvelden. Metta etter ein dag med utrulige nye inntrykk!